Formaty zapisu zdjęć cyfrowych
Cyfrowe zdjęcie zapisane jest w pewnym formacie zapisu. Zwykle aparaty cyfrowe zapisują w formacie RAW lub JPEG. Przetworzenie obrazu w programie graficznym pozwala na zapisaniu go w innych formatach. Nie jest to bez znaczenia, gdyż wybór odpowiedniego formatu zapisu jest istotny i wiąże się z pewnymi konsekwencjami. Niektóre formaty zapisu z założenia pogarszają jakość obrazu np. przez kompresje.
Poniżej przedstawię najważniejsze formaty zapisu:
RAW – format zapisu fotografii w aparacie cyfrowym, który jest nieprzetworzonym obrazem padającym na matrycę. Charakteryzuje się sporymi możliwościami zmiany naświetlenia i temperatury barwowej z niewielkim spadkiem jakości. RAW musi zostać przetworzony na inny format, aby można było z nim pracować w programie graficznym. Proces ten nazywamy potocznie wywoływaniem RAW-ów.
TIFF – polecam ten format zapisu do przechowywania zdjęć zrobionych w RAW. TIFF nie używa kompresji, więc jakość zdjęcia po każdej przeróbce się nie zmienia. Niestety wadą jest stosunkowo duży rozmiar pliku.
JPEG – najczęściej stosowany format w aparatach cyfrowych. Zapisując obraz w tym formacie możliwy jest wybór stopnia kompresji. Jednak nawet przy najlepszej kompresji obraz traci część informacji. Nie polecam tego formatu do zapisu zdjęć, które będą modyfikowane, gdyż przy każdej edycji plik jest kompresowany ponownie, co powoduje znaczną utratę jakości. Popularny ze względu na niewielki rozmiar plików.
GIF – format często stosowany na potrzeby Internetu. Pliki zapisane w tym formacie mają niewielkie rozmiary. W GIF-ie można zapisać zarówno pojedynczy obraz lub animację. Wadą tego formatu jest paleta barw obejmująca jedynie 256 kolorów.
PSD – format programu Photoshop pozwala zapisywać zdjęcia mające warstwy. Nie kompresuje zdjęć, jednak pliki zapisane w tym formacie można otworzyć tylko przez Photoshopa.
Przykładowe zdjęcie z ograniczoną ilością kolorów