Budowa lustrzanki jednoobiektywowej
Możliwości fotografowania lustrzankami cyfrowymi znacząco przewyższają te oferowane przez aparaty kompaktowe. Jednakże wiele osób obawia się skomplikowanej manualnej obsługi.
Lustrzanki zarówno analogowe jak i cyfrowe posiadają w swojej budowie wiele cech wspólnych, które odróżniają je od aparatów kompaktowych. Oczywiście sam sposób rejestrowania obrazu jest różny w lustrzankach cyfrowych, jest nim matryca a w analogowych negatyw światłoczuły. Charakterystycznym elementem budowy w przypadku wszystkich lustrzanek jest lustro od którego wzięła się ich nazwa.
Jak działa lustrzanka?
Podczas kadrowania przez wizjer aparatu lustro odbija obraz wpadający przez obiektyw. Dzięki czemu wiadomo dokładnie co zostanie zarejestrowane na fotografii (wizjer zwykle pokrywa 95% kadru). Podczas naciskania spustu lustro podnosi się i daje możliwość otwarcia migawki naświetlając zdjęcie. Podczas naświetlania podgląd przez wizjer jest niemożliwy jednakże po zamknięciu migawki lustro zostaje opuszczone.
Lustrzanki od aparatów kompaktowych wyróżnia także:
- Możliwość wymiany optyki (lepsze jakościowo obiektywy co ma bezpośredni wpływ na jakość zdjęć).
- Lustrzanki cyfrowe posiadają także lepsze, większe matryce. Lepiej odwzorowujące kolory z mniejszym zaszumieniem.
- Ponadto lustrzanki zarówno analogowe jak i cyfrowe oferują więcej funkcji, możliwość ręcznego nastawienia parametrów ekspozycji oraz stosowania dodatkowych akcesoriów np. wężyk zdalnego wyzwalania migawki.
Lustrzanki cyfrowe posiadają tryb w pełni automatyczny oraz kilka trybów półautomatycznych. Fotografowanie zaawansowanym aparatem może być wyjątkowo proste, ustawiając w pełni automatyczny tryb wystarczy jedynie kadrować i pstrykać. Wyższa jakość zdjęć z lustrzanek cyfrowych nie jest przecież związana z tym w jaki sposób ustawiane są parametry ekspozycji. Główną przewagą profesjonalnych aparatów jest jakość wykonania obiektywów i przetworników.
Ręczne ustawianie parametrów ekspozycji ma jednak jedną podstawową zaletę, mianowicie możliwość naświetlenia kadru w dokładnie założony sposób. Działanie automatów opiera się na uśrednieniach, które mają na celu naświetlić w akceptowalny sposób zdjęcia w różnych warunkach. Idealne nastawienie przez automat zdarza się więc stosunkowo rzadko.
Odkrywanie możliwości i funkcji własnego aparatu stanowi wyśmienitą naukę fotografowania. Zaczynając od ustawienia prostych funkcji jak balans bieli czy czułość matrycy można zaznajomić się z praktycznymi aspektami fotografii. Kolejnym krokiem jest ingerencja w naświetlanie zdjęcia. Tryby preselekcji pozwalają na zaznajomienie się ze skutkami stosowania określonej przysłony a także czasu naświetlania.